ارزش تاریخی و بوم‌شناختی

این درخت با قدمت تخمینی بین ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال که برخی منابع سن آن را تا ۸۰۰۰ سال نیز تخمین می‌زنند، از کهن‌سال‌ترین درختان زنده دنیا شناخته می‌شود و جزو منابع ارزشمند ژنتیکی گیاهان است. سرو ابرکوه در ادبیات و سفرنامه‌های مختلف نیز به‌طور گسترده‌ای بازتاب یافته است.
ارزش فرهنگی و نمادین

سرو به‌عنوان درخت ملی ایران، نماد استقامت و آزادگی است. این درخت همیشه‌سبز، به دلیل مقاومتش در برابر شرایط سخت محیطی و انعطافی که هنگام وزش طوفان دارد، نمادی از پایداری و قدرت مردم ایران در برابر چالش‌ها تلقی می‌شود. همچنین، در ادبیات فارسی، سرو نماد زیبایی و بلندقامتی معشوق بوده و در نقش‌مایه‌های ایرانی نیز در طرح «بته‌جقه» خودنمایی می‌کند که در بسیاری از حجاری‌ها، نقاشی‌ها و آثار هنری و باستانی استفاده‌شده است. از طرفی درخت سرو در اسطوره‌ها، باورها و ادیان ایران باستان مقدس شمرده می‌شده و به لحاظ فرهنگی مهم است.
ارزش گردشگری
ابرکوه که این درخت در آن شهر واقع‌شده، به دلیل قرارگیری در مسیر جاده ابریشم و وجود همین اثر طبیعی، اکنون به یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری تبدیل‌شده است. بازدید از این درخت برای علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ ایران جذابیت ویژه‌ای دارد. همچنین، مراسم مذهبی و فرهنگی مختلفی در اطراف این درخت برگزار می‌شده که بازآفرینی آن‌ها می‌تواند نشان‌دهنده اهمیت درخت سرو در فرهنگ محلی و ملی بوده و عامل جذب گردشگران بیشتری گردد.